Brütal Legend van Double Fine Productions
Na de hersendode verhaallijn van de grootste game van vorig jaar, Modern Warfare 2 (serieus, zelfs Michael Bay zou zich niet wagen aan zulke schaamteloze stupiditeit), was ik wel toe aan een spel waar wat intelligentere mensen aan hadden gewerkt. Gelukkig kwam afgelopen oktober Brütal Legend uit, de nieuwste game van Tim Schafer, de briljante designer van o.a Day of the Tentacle, Grim Fandango en het recentere Psychonauts (nu voor minder dan 10 euro te koop op www.gog.com!). Voor Brütal Legend putte hij uit zijn grote liefde voor de heavy metal-cultuur, en hij vroeg Jack Black om model te staan voor het hoofdpersonage. Met die uitgangspunten kon het eigenlijk niet misgaan.
De game maakt een sterke eerste indruk. Na een hilarische en originele video-introductie van Black stap je in de schoenen van Eddie Riggs, een ervaren roadie die opeens naar een fantasiewereld wordt getransporteerd. Een fantasiewereld die is gebaseerd op de iconografie van heavy metal, en waarin grootheden als Ozzy Osbourne, Lemmy Kilmister en Lita Ford de bijrollen vertolken. Door de prachtige, fantasierijke vormgeving, het slimme script, de overweldigende hoeveelheid klassiekers op de soundtrack en het sterke stemacteren van Black komt het metal-universum moeiteloos tot leven.
De plaat begint echter te haperen als het aankomt op de daadwerkelijke gameplay. Het eerste deel van het spel is een pure action-adventure, maar het gevechtssysteem rammelt. Er komt weinig vaardigheid aan te pas en Eddie's bijl voelt aan alsof hij van pudding gemaakt is, waardoor er afstand ontstaat tussen de speler en het hoofdpersonage. Autorijden heeft dezelfde problemen: de besturing is te licht en je voelt je nooit echt gevaarlijk in je demonische bolide.
Omdat Brütal Legend wenst te voldoen aan het vermaledijde sandbox genre dat sinds Grand Theft Auto III zo populair is geworden, lijdt ook het levelontwerp aan een algeheel gebrek aan inspiratie. Niet op het visuele vlak: werkelijk alle metalclichés zijn op overweldigend mooie wijze in de wereld opgenomen. Maar de wereld voelt leeg aan, en de missies zijn erg eentonig, zeker vergeleken bij de enorme fantasie die Schafer voor Psychonauts wist aan te boren.
De doodssteek voor Brütal Legend is de poging om later in het spel een crossover te maken met het real time strategy-genre. Dit mislukt jammerlijk: Schafer doet bij beide genres zo veel water bij de wijn dat het resultaat op geen enkele manier weet te bekoren. Juist de precieze controle die je bij een strategiespel over het slagveld wenst uit te oefenen, ontbreekt in Brütal Legend volledig.
Dit is vooral zonde omdat er zo'n overduidelijke passie aan het project ten grondslag ligt. De hele game is één lange liefdesbrief aan de metalgeschiedenis, en met ieder zorgvuldig vormgegeven detail en iedere slimme verwijzing schreeuwt Schafer die liefde van de daken. Maar zelfs de beste auteur kan een game niet redden als hij op zulke wankele spelsystemen is gebouwd. 3 sterren (van de 5).
Brütal Legend van Double Fine Productions. Verkrijgbaar voor PlayStation 3 en Xbox 360 (getest op PlayStation 3).